Dyscypliny olimpijskie

Nowożytne igrzyska olimpijskie pozwalają sprawdzić możliwości ludzkiego ciała pod każdym niemal względem. Dlatego do prezentacji czterech głównych cech motorycznych: szybkości, siły, wytrzymałości i mocy wybraliśmy reprezentatów spośród dyscyplin olimpijskich.

Wybrane dyscypliny:

Bieg na 100 m:

Należy do grupy biegów krótkich, mającego charakter wysiłku krótkotrwałego o maksymalnej intensywności. Rozgrywany jest ze startu niskiego z bloków startowych po oznaczonych numerami torach o długości 100 m w linii prostej. Wyniki mierzone są elektronicznie z dokładnością do 1/100 s. Dozwolona siła wiatru dla uznania rekordu wynosi 2m/s. Tradycja biegów krótkich sięga czasów antycznych. W czasach nowożytnych bieg krótki zaczęto rozgrywać w Anglii w połowie XIX w. Start odbywał się na sygnał wzrokowy (chorągiewka) lub dźwiękowy (gong). Rozgrywany jest na Olimpiadzie od 1912 roku. Obecnym rekordzistą świata jest Jamajczyk Usain Bolt, z wynikiem 9,69.

Bieg na 10'000 m:

Należy do grupy biegów długich, jest rozgrywany na Olimpiadzie począwszy od 1912 roku. Rozgrywany jest z wysokiego, wspólnego startu. Obecnie bieg rozgrywany jest wyłącznie na bieżni i tylko z takich biegów notuje się rekordy. Początkowo sukcesy odnosiła głównie fińska szkoła biegowa, ustępując pola biegaczom bloku wschodniego dopiero po II Wojnie Światowej. W latach 60 liczne sukcesy zaczęli odnosić biegacze afrykańscy, którzy następnie zdominowali tę dyscyplinę. Obecnym rekordzistą jest Kenenisa Bekele z Etiopii, z wynikiem 26:17,53.

Skok w dal:

Skok w dal uprawiany był już podczas starożytnych igrzysk olimpijskich, gdzie pojawił się w 708 p.n.e. Zawodnicy skakali z ciężarkami w obu rękach, by uzyskać lepsze wyniki. Skok w dal rozgrywany jest na Igrzyskach Olimpijskich od 1896 dla mężczyzn i od 1948 dla kobiet. Nielubiany w niektórych kręgach Amerykanin Bob Beamon, dokonał komplikującego nam życie wyczynu, bijąc rekord świata aż o 55 cm, ustanawiając go na poziomie 8,90 m. Stało się to 18 października 1968. Rekord pozostał niezagrożony aż do 30 sierpnia 1991, kiedy to jego rodak Mike Powell poprawił wynik Beamona o 5 cm, a jego wynik 8,95 m pozostaje aktualnym rekordem świata. I dobrze.

Dwubój olimpijski:

Konkurencja sportowa w podnoszeniu ciężarów rozgrywana od 1973. Składa się z dwóch konkurencji, rwania (uniesienie sztangi z pomostu bezpośrednio ponad głowę i przytrzymanie jej) oraz podrzutu (podnoszenie sztangi najpierw na klatkę piersiową, po czym następuje tzw. „wybicie góry”, czyli uniesienie sztangi ponad głowę). Wynik w dwuboju olimpijskim stanowi sumę najlepszych wyników w obu konkurencjach. W przypadku takich samych wyników, o zwycięstwie decyduje mniejsza masa ciała zawodnika. Obecnym rekordzistą świata w najcięższej kategorii jest Rezazadeh Hossein, z łącznym wynikiem 472 kg, a rozpatrywanej przez nas kategorii wagowej 69 kg kobiet Liu Chunhong z wynikiem 286 kg.